De vakantie in de klassieke betekenis is nu echt voorbij

Vakantie lijkt een soort synoniem of beter gezegd heeft de associatie voor buitenleven. Heerlijk wandelen op het strand. Spelen met de zee. Genieten van verkoeling in het bos. Volop tijd om lekker te eten, plezier te maken en vooral veel genieten. Genieten van nieuwe vergezichten, misschien zelfs wel nieuwe inzichten. In ieder geval altijd wat mij betreft lastig om weer afscheid te nemen van de zomer.

Of ik dit nu wel of niet wil, de veranderingen van het seizoen melden zich. Buiten is het nog steeds prachtig. Het wolkendek laat zich vaker zien, horen & voelen. Het zien van wolken is een prachtige toevoeging in schilderijen – beter dan de “saaie” blauwe luchten J. De zonsopgangen zijn nu spectaculair, waarschijnlijk door het vocht in de lucht. Wel is de kans op zwoele avonden buitenhuis nu echt voorbij. Regelmaat begint langzamerhand weer in ons leven terug te keren. Zelf Matthijs en Jeroen zijn weer aan het werk, dus dan kunnen wij ook niet achterblijven.

Niet getreurd! De vakantie in zijn of haar klassieke betekenis is dan nu wel voorbij, dit geeft juist weer volop gelegenheid & de tijd voor vakantie in ons hoofd!

Vakantie in je hoofd.

Geen koffers pakken, geen oppas regelen voor dier & planten, allemaal niet nodig. Om een vakantie in je hoofd te organiseren is potlood en papier voldoende.

Vakantie in je hoofd heeft te maken met concentratie. Tijdens concentratie is het lastig om aan iets anders denken. Het creëren van iets is één van de makkelijkste manieren om niet te verzanden in het denken. Nu hoor ik al critici – wanneer je een stoel aan het timmeren bent, is het toch wel belangrijk om te denken. Ja, het voor-denken, voordat je aan die stoel begint. Op het moment dat je echt aan het creëren ben, zit je in je rechter hersenhelft. En deze heeft niets met denken. 

Het nadeel van iets timmeren is dat er veel meer nodig is in materiaal en ruimte. Tegelijkertijd kunnen hier ook prachtige dingen uit ontstaan. Mijn manier om vakantie in je hoofd te creëren richt zich met name op het tekenen.

Tekenen naar waarneming.

Door te tekenen naar waarneming wordt je “gedwongen” om geconcentreerd naar de lijn, vlek of beweging te kijken. Op het moment van creëren zelf, is het lastig om bewust te zijn van de rust. Juist het moment nadat je het penseel of je potlood heb neergelegd, komt het besef dat het wel heel stil was in je hoofd. Zelf omschrijf ik het als vakantie in je hoofd. In de theorieën van Betty Edwards volgt een verklaring dat we in ons rechterhelft geraken met het creëren, waardoor er geen ruimte is voor het tijdbesef welke in de linkerhersenhelft zit.

Betty Edwards

Betty Edwards, een bijzondere bevlogen dame die uitvoering studie heeft gedaan om te bezien, waarom sommige studenten wel kunnen leren tekenen en andere niet. Inmiddels geef ik al vele jaren les, waarbij de theorieën van Betty Edwards aan de basis staan. Het blijft uniek, prachtig zo niet geweldig om te zien snel hoe door haar leswijze men  in korte tijd grote vorderingen maakt. Door ongewone opdrachten waarbij je enigszins uit je comfortzone wordt gehaald, is er absoluut geen ruimte om te denken. Wel om te genieten. Te genieten van de rust in je hoofd, de mooie werken die ontstaan. Totaal opgaan in je werk, een vakantie in het denken!

Misschien toch goed dat de zomervakantie voorbij is?!

Meer informatie over mijn manier van lesgeven via deze link.